بررسی بیان ژن nf-κb در سلولهای خون محیطی مصدومین شیمیائی سردشت، ۲۰ سال پس از مواجهه با گاز خردل

زمینه: فاکتور رونویسی nfκb عرضه تعداد بسیار زیادی از ژن های پیش التهابی از جمله سایتوکاینها، کموکاینها، گیرندههای ایمنی، آنزیمها و دیگر مولکولهای پیش التهابی را برعهده دارد. فعالیت نامناسب nfκb یکی از مکانیسمهای برخی از بیماریهاست به ویژه آنهایی که با التهاب یا آپوپتوزیز همراه هستند. سولفور موستارد یک عامل آلکیله کننده است که توانائی آسیبرساندن به آنزیمها، dna و دیگر ماکرومولکولها را داشته و پاسخهای استرس اکسیداتیو را القاء مینماید. نتایج بدست آمده از مطالعاتی که بر روی مصدومین شیمیائی سردشت انجام شده نشان میدهد که تغییراتی در پاسخهای ایمنی و التهابی در این مصدومان رخ داده است. با توجه به اهمیت این فاکتور در تنظیم پاسخ های التهابی و ایمنی و مشکلات این مصدومین، در این تحقیق به بررسی میزان بیان nfκb پرداخته شد. هدف: ارزیابی بیان ژن nfκb در مصدومین شیمیائی 20 سال پس از مواجهه می باشد. مواد و روشها: جامعه شامل 189 نفر از مصدومین شیمیائی شهرستان سردشت و گروه شاهد شامل 32 نفر از شهروندان شهرستان ربط بودند. از روش نمونهگیری تصادفی سیستماتیک استفاده شد.با استفاده از نرمافزار و روشهای آماری spss و χ2 و t-test نتایج بدست آمده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جهت آنالیز دادههای ناپارامتری از آزمون ناپارامتری منویتنی و کروسکالوالیس استفاده گردید. میزان بیان nfκb با استفاده از تکنیک pcr در نمونه گلبول های سفید خون محیطی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: بررسی میزان بیان nfκb در دو گروه کنترل و مواجهه یافته نشان داد که میانه nfκb در گروه مواجهه یافته نسبت به گروه کنترل افزایش یافته است. این افزایش از نظر آماری معنی دار بود (p= 0.009). نتیجه گیری: فاکتور nfκb در بسیاری از اعمال سلولی دخیل است و کاهش یا افزایش آن می تواند نتایج خاص خود را داشته باشد. با توجه به کاهش فاکتورهای التهابی در این مصدومان، انتظار کاهش آن می رفت که نتایج مطالعه حاضر افزایش آن را نشان داد که احتمالاً جهت جبران کاهش فاکتورهای التهابی افزایش داشته است.